นตฺถิ สนฺติ ปรํ สุขํ-- สุขอื่นใด จะยิ่งกว่าความสงบไม่มี

               ความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์ ความตายท่านก็รู้, จิตท่านก็รู้, เจตสิกเกิดดับ ๆ ท่านก็รู้, เจตสิกเท่านั้นดวง เท่านี้ดวงท่านก็รู้, อะไร ๆ ท่านก็รู้, รูปและนามท่านก็รู้, ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ลมหายใจเข้าออกท่านก็รู้, ความกำหนัดที่นั่น ที่นี่ท่านก็รู้, สีแสงต่าง ๆ ท่านก็รู้, รูปนอก รูปใน รูปในรูปท่านก็รู้, กายนอก กายใน กายในกายท่านก็รู้, กายเทพ กายทิพย์ กายแก้วท่านก็รู้, อะไร ๆ ท่านก็รู้

               ท่านไม่สมควรไปสนใจในธรรมเหล่านั้น ตาเห็นท่านก็รู้ หูได้ยินท่านก็รู้ อะไร ๆ ท่านก็รู้ ให้วางเฉยเสีย ไม่สมควรไปติดอยู่ในธรรมเหล่านั้น ไม่สมควรเอาความนึกคิดในธรรมเหล่านั้น มาเป็นที่พึ่งที่อาศัยในความรู้ของตน

               ให้ท่านละเว้น วางเฉยเสีย ให้เอาสิ่งไม่มีมาเป็นอารมณ์ ให้มีสติน้อมจิตของตนให้เบิกบาน ให้สว่าง ให้แจ่มแจ้งผ่องใส มาเป็นสรณะที่พึ่ง สิ่งอื่น ๆ จะยิ่งกว่าย่อมไม่มีให้เอาความสุขที่ปราศจากอามิสทั้งปวงมาเป็นอารมณ์ เรียก “นิพพานฺ ปรมฺ สุขฺ” สุขอันใดในโลกนี้จะยิ่งกว่าพระนิพพานนั้นย่อมไม่มี พระนิพพานเป็นสุขย่างยิ่ง

อนํคโณ ภิกขุ (พระครูสังฆรักษ์ ชม)  

(ผู้ให้ธรรมเป็นธรรมทาน )

               เท่านั้น ก็จะมีแต่ฝูงยักษ์ที่กระหายเลือด จะเป็นเขตกลียุคไปทั้งหมด ศิลปศาสตร์คำสอนอันนี้ก็จะสิ้นสุดลงเช่นกันนะท่านชาย – หญิง กลียุคนี้ท่านเรียกว่ายุคของวิญญาณจำพวกหนึ่งหมู่หนึ่ง ที่มาอุบัติเกิดสนธิในท้องมารดา มาจากภูมิมหากัลป์เป็นภูมิใหญ่กว่าวิญญาณทั้งหมด จำพวกนี้ถือบุญคุณไม่มี บุญบาปไม่มี นรก – สวรรค์ – นิพพานไม่มี ศีลธรรมไม่มีความหมายตายไปก็สูญไม่มีเหลืออยู่ ถือว่าได้กินดีนอนดีก็แล้วกัน ไม่มีผู้ใดเป็นใหญ่ในโลกนี้ลบหลู่คุณไปทั้งหมด ท่านเหล่านี้ท่านเรียกว่าจำพวกกลียุค สั่งสอนศิษย์ให้ฆ่าตนเองเพราะตนไม่รู้จักบุญคุณนั้นเอง จำพวกนี้เกิดมา ต้องการทำลายศีลและธรรมประเพณีอันดีงามทั้งหมด ไม่ว่าชายและหญิง ศาสนาก็จะสิ้นสุดลงเท่านั้น ผู้มีสติปัญญาให้แสวงหาศีลธรรมบุญกุศลไว้ ประจำจิตใจตนเสียแต่บัดนี้ อย่าผัดวันประกันพรุ่งเพราะเราท่านชาย – หญิงเกิดมาพบพุทธศาสนาศีลธรรมยังมีอยู่ นักบวชชาย – หญิงก็ยังพบเห็นกับตา หูก็ได้ยินเสียงสัจธรรมที่มีอยู่ ถ้ากลียุคจำพวกนั้นเกิดมามีมากแล้ว เขาก็ต้องทำลายไปทั้งหมด ถ้าหมู่เราท่านเกิดมาก็เปล่าจากศีลและธรรมไม่มีแล้วก็ให้ตายไปเสียดีกว่ายังอยู่ เพราะถ้าอยู่ไปก็จะหาประโยชน์อันใดมิได้เลยนะท่านชาย – หญิง อยู่ไปวันหนึ่ง ๆ จะหาความสงบจิตใจมิได้แต่อย่างใดนะท่าน