ทุกขโตทุกขถานัง

                เรื่องนี้อาตมาขอกล่าวย้อนหลังจากปัจจุบันนี้ไป  เหตุการณ์เกิดก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2  ขณะนั้นอาตมาอายุประมาณ 27 ปี  รักษาศีลมาแล้วรวม 9 ปี  เป็นเดือนกรกฎาคม  ซึ่งเป็นฤดูทำนา  ในตอนเช้าวันหนึ่ง อาตมาไถนาอยู่ชิดกับสวนแตงของนางสีทา   โดยอาตมาไม่ได้สนใจกับแตงในสวนนั้นเลย  เผอิญเช้าวันนั้นนางสีทาได้เดินมาตรวจสวนของตน  พบรอยเท้าคนเดินเข้าออก  และแตงในสวนได้หายไปหลายใบ  นางสีทาไม่พบตัวคนร้าย  เห็นแต่อาตมาไถนาอยู่ผู้เดียว   ด้วยความแค้นใจจับมือใครดมไม่ได้  ก็ตั้งหน้าด่าเป็นการใหญ่ชั้นต้นเพียงด่าลอยๆ  แต่แล้วก็เจาะจงขึ้นมาว่า  คนที่ไถนาอยู่ใกล้ๆ นี่แหละมันขโมยไปกิน  อาตมาฟังอยู่ด้วยความสงบ คือ  ขันติและเมตตาธรรม  และสงสารแก  กลัวว่าตัวแกจะเหน็ดจะเหนื่อย  เกรงว่าจะทำความโกรธเคืองเพิ่มขึ้นให้กับแกอีก  อาตมาไม่มีจิตฟุ้งซ่านรำคาญ  และอกุศลจิตอย่างใด  แต่นึกในใจว่า คนที่ขโมยแตงนางสีทาไปนั้นคงไม่ใช่ใครอื่น  คงเป็นลูกหลานของแกเอง  นางสีทาด่าไม่รู้จักจบจักสิ้น ด่าเรื่อยไปจนถึงสองโมงเช้าเศษ  จนอาตมาปลดคราด-ปลดไถเสร็จ  จึงรับประทานอาหารที่ภรรยานำมาให้  ในขณะนั้น  พอรับประทานเสร็จก็ลงมือปักดำต่อไป  ฝ่ายนางสีทาคงจะหิวมากเหมือนกัน  เห็นหายไปครู่หนึ่ง  จึงกลับมาด่าต่อ  ปล่อยสารพัดอะไรต่ออะไรของแกอีก  อาตมาได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ภรรยาทราบ  พร้อมกับห้ามมิให้เขาโต้ตอบประการใด  นางสีทาก็ด่าอยู่คนเดียวเรื่อยไป  พอจะจับใจความได้ว่า  ถ้าใครขโมยแตงของแกไปกิน  ขอให้อาเจียนออกมาเป็นสายเลือดตาย  ภายในสามวันบ้าง  เจ็ดวันบ้าง  อาตมาได้หยุดดำนากลับบ้านเวลาบ่ายโมงเศษ  นางสีทาก็เลิกด่ากลับบ้านเหมือนกัน  พอเจ็ดวันฤทธิ์บาปก็กำเริบ  ด้วยเหตุของกายกรรม  วจีกรรม  และมโนกรรม  ให้ร้ายป้ายสีผู้ซึ่งอยู่ในศีลในธรรม  ซึ่งไม่มีความผิดเลย  นางสีทานั้นเองต้องเป็นผู้อาเจียนออกมาเป็นสายเลือดขาดใจตาย   โดยมีอาการทุรนทุรายที่สุด  ภายใน 7 วันนั้นเอง  ดูเถิดท่านทั้งหลายบางท่านคงจะคิดว่าเป็นไปไม่ได้  แต่เจ้ากรรมนั้นมันไม่ลดละใครเลยใครทำกรรมไว้อย่างใด  จะได้รับผลของกรรมนั้น  เราชาวพุทธทั้งหลายควรจำไว้ใส่ใจ  การทำความชั่วในที่ลับ  และในที่แจ้ง  ผู้อื่นจะรู้ก็ตามไม่รู้ก็ตาม  ตัวเราเองจะต้องเป็นผู้รับผลทั้งชาตินี้และชาติหน้า  การกล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นโดยไม่เป็นธรรม  นำความทุกข์ความเดือดร้อนกลั่นแกล้งผู้อื่น  ให้ได้รับความทุกข์ “ทุกขโต  ทุกขถานัง”  ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตน

                อาตมาเคยทำกรรมชั่วเบียดเบียนผู้อื่นมาแล้วเหมือนกัน  กรรมชั่วอันนั้นก็ย้อนกลับให้อาตมาได้รับผลทันตาเห็นในปัจจุบัน  จะเล่าให้ฟังต่อไปคือพออาตมามีอายุได้ 40เศษภรรยาได้คิดนอกใจ  เดิมทีภรรยาคนนี้ของอาตมา  เขาได้รักชอบกับผู้ชายคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว   อาตมาได้ไปสู่ขอเอามาเป็นภรรยาภายหลัง  ได้อยู่กินกับอาตมาได้ไม่กี่ปี  ก็ประพฤตินอกใจ  ผลที่สุดได้หนีตามชู้ไป  ทำความผิดหวังให้กับอาตมามาก  นี่แหละที่อาตมาได้แย่งคนรักเขาก่อน  ภายหลังจึงถูกผู้อื่นแย่งความรักกลับไป  สมจริงดังข้อสุภาษิตข้างต้น